اینجا زمین است ,

رسم آدمهایش عجیب است ,

اینجا گم که میشوی به جای اینکه دنبالت بگردند

فراموشت می کنند.

به سکوت لبخند میزنم

او هم به من

کم کم به زندگی در کنار هم عادت می کنیم

کودکی اندیشید که خدا چه می خورد؟

چه می پوشد؟

و در کجا منزل دارد؟

ندا آمد : که او غم بندگانش را می خورد ,

گناهانشان را می پوشاند ,

و در قلب شکسته آنان ساکن است .