بازم ببار ای آسمون

شاید منم گریه کنم

بغض سکوت رو بشکنم

اشکی به تو هدیه کنم

این روزها

           همرنگ

                      غروبم

دلم تنگ است

دلم اندازه حجم قفس تنگ است

سکوت از کوچه لبریز است

صدایم خیس و بارانیست

نمی دانم چرا در قلب من

پاییز طولانیست